Mükemmel bir fikrim var! ama yeşermiyor. Sebebini henüz bulamadım. Belki mevsimi değil, belki de element yoksunu. Şimdilik sosyal medyada nefes alıp veriyorum. Kuşku, kaygı, korku ve hüzün eksik olmuyor zihnimden. Modern bir mabet gibi, gidip geliyorum AVM’ye. Sosyal olamadım, ne medyada nede AVM de. Sergiledim beni ifade eden fikirleri, çok beğenildi. Yine de yeşermedi. Bidat düştüm, bana vaatte bulunan fikirlerim bir türlü yeşermedi. Sordum dünyaya sen nasıl yeşerttin fikirlerini diye? Biraz tebessüm, biraz sitem ile cevap verdi bana. “Bak her günüm, her bölgem, her gecem, gündüzüm aynı mı diye? Bazı günlerim uzun bazıları kısa, bazıları sıcak, bazıları soğuk.
Bazı bölgelerim cennet, bazıları ise buz yâda çöl. Dondurucu gecem var, sıcaktan bunaltan günüm. Bu bana ait bir mesel değil. Bu sadece benim marifet veya hüsranım değil. Güneş, hava, su, toprak ve diğerlerinden oluşan bir takım çalışması. Elbette bir takım ustası. Tüm bu seremoniyi sevk ve idaresini sağlayan bir irade. Oluşan talebe göre cennet, buz ya da çöl. Hepsi de gerekli. Biri diğerinden daha iyi değil. Bu bir takım” dedi. Anladım ki benim fikirlerim için bir takım gerekli. Belki de mükemmel fikirlerin de sırrı bu. Alıcısı olmayan mal zayidir hipotezi. Yaşama dair muhteşem fikirlerim, sosyal medya yâda AVM sörflerinde değil bir takım ile hayat bulacağından eminim artık. “Yaşam Takımları” yaşama dair fikirlerin yeşerdiği muhteşem bir vaha’dır.
Yaşam Takımları™ sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.