Çaresizlik Olumlu Düşünmeyi Bloke Eder

Kendinizi hiç çaresiz hissettiniz mi? Berbat bir duygudur! İnsanı değersizleştiren, kendinden kuşkulandıran doğru ve olumlu düşünmeyi bloke eden bir his. Kocaman bir arkadaş networkuna sahip olmanız, sosyopat olmanız bu durumu değiştirmez. Hatta ekonomik, sosyal sınıfınız, inanç sisteminiz, ırk ya da cinsiyetiniz de bu olgudan ari değildir. Çünkü bu bir insani halidir. Düşün dur ben nerede hata yaptım? Çözüm ararsınız, sizi çaresiz bırakan zihniniz ile. Efor harcar çaresiz zihin kendi çaresi için. Aslında bu bir durum ya da olgudur. İnsani bir olgu. İnsani bir durum. Hala insan olduğunuzun ispatıdır.

Acı hissetmek, acı çekmek, dertlenmek gerçek tanımı ile tam bir insani olgudur. Sorun olan bu değil, sorun; bu çaresizlik ile yavaş yavaş yok olma düşüncesinin sizi alt etmesidir. Ben acısız bir başarı hikâyesi okumadım, dinlemedim. Düşmeden kalan, ağlamadan gülen biri ile tanışmadım. Başarısını emekten bir duvar ile örmeyen bir usta veya sanatkâr da tanımadım. Muhtemelen sizde. Burada ki nüans, acıların sizi çaresiz bırakıp yok etmesine izin verme yerine, bu acıyı katık edip yediden güçlenmektir. Bu gücü mükemmel bir şekilde temsil eden, bizlere bu gücü aşılayan “Yaşam Takımları” bu konunun endemik bir örneğidir.