Vicdana Aykırı Davranış Biyolojik Değişim, Başkalaşım

Bir zamanlar bir insanla tanıştım. Onu “İngiliz çakısı” olarak kodladım zihnime. Hani o çok amaçlı çakı. Kullanıcısının marifetiyle ihtiyaçlarını karşılayan aparat. Makas, pense, bıçak hata tirbuşonu olan çakı. İşte o. Aklı, eğitim gördüğünü belgeleyen yasal diplomaları vardı. Ama kullanıcısı vicdanı olmayan bir üst akıl idi. Başkaca sevdiğim biri vardı. Bir bukalemun olabilme özelliği, onu esame biri yaptı. Çoğumuz için esame dahi olsa bukalemun muhteşem bir canlı. Bilirsiniz, ayakların bastığı zemine göre renk değiştirip kamufle olabilir. Bunun iki nedeni tespit ettim.

Birincisi; güvenlik. Yani avcılardan gizlenmek.

İkinci ve daha önemlisi, beslenme ihtiyacı avcılığını gizleme dürtüsü.

Muhteşem bir strateji. Bu tür canlılar ve esameler için bir var oluş, hayatta kalma stratejisi. Ancak insanın bu halleri ise şüpheli işlemdir. Çünkü insan, cansız, ruhu dahi olmayan bir çakı gibi kendi özelliklerini kullanacak ne bir ele, nede kamuflaja ihtiyaç duyar. İnsan akıl yetisi ile donatılıdır. Akla ve vicdana aykırı davranış biyolojik değişim, başkalaşım demektir. İnsan akıl ve vicdan kombini sayesinde ne avdır, ne avcı nede ideolojilerin yani kullanıcıların aparatı. İnsan ihtiyacı olanı bu kombin ölçülerinde belirler ve karşılar. Bu komin dışındaki ölçü, bir ölçüsüzlüktür. Akıl ve vicdanın eseri olan kişilik, ilkesel olarak marifetlerden önde olmalı. İnsanın var oluş ispatı, kahramanlık ve erdemliliktir. Belki de “Yaşam Takımları”nın başarısı bu kombin ile mümkün olmuştur.