Yolcu yolunda gerek. Yol ve yolcu kadim ikili. Bu kadim ikili hakkında çokça şiir dizilendi. Edebi kitaplara konu yapıldı. Birçok kavram gibi felsefesi yapıldı. Eğer dil düşüncenin hapishanesi olmasaydı, bu iki kavram hakkında çok daha fazla şiir, edebiyat ve felsefe üretilirdi. Yol, yolcu için ihtiyaçtır. Çünkü yol hareket etmek, dinamik kalmak, ya da kaçıştır. Yolculuk bazen de imtihandır. Sabır ve sebat gerektirir. Yol aslında hayattır. Seksen yıl boyunca alınan mesafe.
Dön geriye şimdi bir bak, hangi yollardan geçtin? Belki de bazen yolsuz kaldın. Her an istikamette miydin? Yol aslında bir yolcu için umuttur. İnsanın geleceğine ait kaygılarından uzaklaşıp, geleceğin bu günden, mevcut durumundan daha iyi bir yaşam olacağına da dair inancıdır. İnsan varlığının mental genişlemesi, istikamet ve rota ile belirlen bir yol ile mümkün olmuştur. Yürüme, yol alma donatıları yani ayakları ile yetinmeyen insan daha seri aparatları geliştirdi. Uçak, tren, gemi ve otomobil. İnsan hayat yolculuğunda hız ve hazzı keşfetti. Yolunu bazen boşluklara inşa etti. Sevgi ve öfke duvarları zorladı. Ağladı ve güldü. Hayata tutunma yolunun da; her an yol arayışına devam etmek olduğunu, yine yolculukta anladı. İstikamet üzere olmanın yolunun da bir felsefesi olduğunu, bu felsefenin de “Yaşam Takımları” ile anlaşılır olduğunu keşfetti.
Yaşam Takımları™ sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.